ചില നേരങ്ങളിലെ ഞാന്‍

#BTech_Bro #ബി_ടെക്ബ്രോ ഭാഗം 2 - വെളുത്ത് തുടുത്ത ഹർത്താൽ അങ്ങനെ 4 കൊല്ലം ബി ടെക് പഠിച്ച് സമ്പാദിച്ച കാശ് കൊണ്ട് വാങ്ങിയ മൊബൈൽ വെള്ളത്തിലായി. സംശയിക്കേണ്ട, കഴിഞ്ഞ 4 കൊല്ലമായി കോളേജിലും യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിലും അടക്കാൻ എന്ന പേരിൽ വീട്ടുകാരോട് വാങ്ങിച്ച വിവിധയിനം ഫീസുകളിൽ നിന്നാണ്  മൊബൈൽ ഫോണ് വാങ്ങാനുള്ള കാശുണ്ടാക്കിയത്.  ആ ഫോണിന്റെ ഫ്യൂസാണ്‌ കുഞ്ഞാവ ഊരിയത്. ഇന്നലെ വൈകിട്ട് തന്നെ ആ കുരിപ്പിനെ പെങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ കൊണ്ട് വിട്ടു. പക്ഷെ ഇന്നിപ്പോൾ ആലോചിക്കുമ്പോൾ ആകെ ഒരു വിഷമം. കുരുത്തക്കേടിന്റെ ആൾരൂപം ആയിരുന്നെങ്കിലും വീട്ടിലിങ്ങനെ വെറുതെ ഇരിക്കുമ്പോൾ അവൾ ആയിരുന്നു ഒരാശ്വാസം. ഇപ്പോൾ കയ്യിൽ മൊബൈലുമില്ല. ടൗണിലേക്ക് ഇറങ്ങാമെന്നു വെച്ചാൽ ഇന്ന്  ഹർത്താലും. എന്നാലും ഹർത്താലിനോട് ഒരു വല്ലാത്ത ഇഷ്ടമാണ്. കോളേജിലായിരുന്നപ്പോൾ ഒരു ഹർത്താൽ വരുന്നത് മെസ്സിലെ ചിക്കൻ കറിയിൽ നിന്നും പീസ് കിട്ടിയ പോലെയുള്ള സന്തോഷമായിരുന്നു തന്നിരുന്നത്. തിരക്ക് പിടിച്ച് എല്ലാം മറന്നോടുന്ന മനുഷ്യന് ഒരൽപം വിശ്രമിക്കാനും കുടുംബത്തോടൊപ്പം ആഘോഷിക്കാനും കിട്ടുന്ന സമയം. അതാണ് ഹർത്താൽ. നല്ലൊരു ഹർത്താൽ ആയിട്ട് ഇന്നി...

#Btech_Bro #ബിടെക്_ബ്രോ ഭാഗം 1 - ന്യു ഇയർ റെസൊല്യൂഷൻ (ഇത് ഒരാളുടെ കഥയല്ല, ബി ടെക്ക് കഴിഞ്ഞു വെറുതേയിരിക്കുന്ന പലരുടെയും കഥയാണ്. ബി ടെക് കഴിഞ്ഞ എല്ലാവരും ഇങ്ങനെയാണോ എന്നു ചോദിച്ചാൽ അല്ലെന്ന് തന്നെയാണ് ഉത്തരം. പക്ഷെ ചിലരെങ്കിലും ഇങ്ങനെയാണ്!) ജനുവരി ഒന്ന്. ന്യു ഇയർ ദിനമായിട്ടും പതിവ് പോലെ ഫോണ് അലാറം തോറ്റ് തൊപ്പിയിട്ട ശേഷം അമ്മയുടെ നാച്ചുറൽ അലാറം വർക്ക് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് അവൻ ഉറക്കമുണർന്നത്! ബി ടെക്ക് കഴിഞ്ഞു മാസം പലതായിട്ടും അവൻ ആ ഹോസ്റ്റലിനെ ഇപ്പോഴും മിസ് ചെയ്യുന്നതിന് കാരണം രാവിലത്തെ ഈ ഉറക്കമാണ്. അവിടെയാകുമ്പോൾ അമ്മയുടെ അലാറം വർക് ചെയ്യാത്തതിനാൽ കാലത്ത് എന്നും സുഖ നിദ്രയായിരുന്നു. ഉറക്കമുണർന്ന വിഷമത്തിൽ അവൻ പുതപ്പിനുള്ളിൽ നിന്നും തല പുറത്തേക്കിട്ട് മൊബൈലിലേക്ക് നോക്കി. 9.47 AM Januvari 1 അങ്ങനെ വീണ്ടും ജനുവരി ഒന്നാം തീയതി ആയി. ഈ ഒരു ദിവസം കാണുമ്പോൾ എല്ലാവർക്കും ഉണ്ടാകുന്ന പോലെ ഒരു ചിന്ത അവനും ഉണ്ടായി. ഒന്നു നന്നായിക്കളയാം! ഇത് വരെ ഉണ്ടായിരുന്ന എന്തെങ്കിലും ഒരു ദുശീലം ഇന്നത്തോടെ നിർത്തണം. ഒരു ന്യു ഇയർ റെസൊല്യൂഷൻ എടുക്കണം. ഏത് ശീലമാണ് ഇപ്പോൾ നിർത്തുക? നേരത്ത...

#ഞാൻ_പ്രകാശൻ ഒരു ബസ്‌ യാത്രയാണ്. പുലർ കാലത്തെ മഞ്ഞ് പുതച്ച പാതയിലൂടെയുള്ള ഒരു ബസ് യാത്ര.  ഇരു വശവും പച്ചയുടുത്ത പാടങ്ങൾക്ക് നടുവിലൂടെ പോകുമ്പോൾ സൂര്യന്റെ പൊൻ കിരണങ്ങൾ ഭൂമിക്ക് ആദ്യ ചുംബനം നൽകുന്ന കാഴ്ച കാണാം. ഇത്തിരി ദൂരം പിന്നിട്ടാൽ പുഴകളും മലകളും ഗ്രാമ ഭംഗിക്ക് മാറ്റ് കൂട്ടുന്നത് കാണാം. കാലത്ത് ജോലിക്ക് പോകുന്നവരും വിദ്യാർത്ഥികളുമായ പതിവ് യാത്രക്കാരാണ് ബസിൽ. അവർക്കൊപ്പം ഞാനും. ഇത്തവണ ഫഹദ് ഫാസിൽ എന്ന രസികൻ കണ്ടക്ടറാണ്. അയാളുടെ ചെറു ചലനങ്ങൾ പോലും യാത്രക്കാരെ രസിപ്പിക്കുന്നു. ബസിലെ ആ തിരക്കിനിടയിലും മുന്നിലും പിന്നിലുമായി ഓടിയെത്തി  ടിക്കറ്റ് നൽകി അയാൾ യാത്രയിൽ നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്നു. ഇടക്ക് യാത്ര വിരസമായി അനുഭവപ്പെടുമെന്ന ഘട്ടത്തിൽ ഫഹദ് കൃത്യമായ രക്ഷാപ്രവർത്തനം നടത്തുന്നു. ക്ളീനറായി ശ്രീനിവാസനാണ്. ഏതൊക്കെ സ്റ്റോപ്പിൽ ആളെയിറക്കണം എത്ര നേരം നിർത്തണം എന്നൊക്കെ കൃത്യമായി അദ്ദേഹത്തിനറിയാം. പതിവ് പോലെ ഡ്രൈവർ സീറ്റിൽ സാക്ഷാൽ സത്യൻ അന്തിക്കാട്.. ഈ ബസ് ഇത് വരെ ഓടിയ അതേ റൂട്ടിൽ തന്നെയാണ് ഇപ്പോഴും ഓടുന്നത്. പുറം കാഴ്ചകളും യാത്രക്കാരും പരിചിതമായത് തന്നെ. എന്നിരുന്നാലും വിടരുന്ന ഓരോ പ്രഭാത...